W miniony weekend, 19 - 20 marca odbył się Poznań Tattoo Konwent. Hala Międzynarodowych Targów Poznańskich zgromadziła tatuażystów i fanów zdobienia ciała z całej Polski.

Organizatorzy podzielili teren festiwalu na kilka stref: tatuażu, mody, Kinimodo i gastro. Pierwsza z wymienionych stref była największa. Zwiedzający mogli oglądać tatuażystów w czasie pracy lub porozmawiać z artystami. Uczestnicy mieli okazję m.in. spróbować swoich sił w operowaniu maszynką do tatuażu na skórce od banana przy stoisku Banana-Ink. Ochotnicy mogli nabyć nowy wzór na ciele, po wcześniejszym umówieniu lub byli angażowani do roli modeli na jeden z trzech konkursów trwających w czasie konwentu. W strefie mody każdy zwiedzający mógł odpocząć, usiąść i porozmawiać. Sprzedawcy mieli okazję zaprezentować swoje produkty. Mogliśmy oglądać prace Krystiana Leńczuka, jak i rowery od Kamilos Kustom Kreation. Przy stoisku Instadruk każdy mógł wydrukować swoje zdjęcia z Instagrama. Strefa Kinimodo znajdowała się na piętrze, a najmłodsi uczestnicy konwentu mieli zapewnione atrakcje w postaci zabaw z animatorami. Odwiedzający MTP mieli sposobność, by posilić się na mini zlocie foodtracków. Dziesięć samochodów serwowało różnorodne dania i napoje.
Przez cały dzień na scenie mogliśmy oglądać prace konkursowe i występy artystyczne zaproszonych gości. Zarówno pierwszego, jak i drugiego dnia odbył się pokaz akrobatyczny Adama Wysoczyńskiego i Miss Cash - mistrzyni świata w suspension, czyli podwieszaniu ciała na hakach. Uczestnicy mieli okazję wysłuchać showcas'u DJ Enesa. Tatuażyści do godziny 18 pracowali na ciałach zwiedzających, później  na scenie rozpoczęły się koncerty. W sobotę zagrał zespół Apteka i Magnificent Muttley, w niedzielę wieczorem królował hip-hop – Wuzet w/Jurny, DJ Enes oraz warszawski zespół JWP/BC.
Pierwsza edycja Poznań Tattoo Konwent zgromadziła sporo ludzi, co cieszy, jednak przemieszczanie się między stoiskami salonów tatuażu było bardzo trudne. Atrakcje jakie zapewnili organizatorzy nie do końca były dla mnie porywające. Zobaczymy jak za miesiąc będzie to wyglądało we Wrocławiu lub za rok na kolejnym poznańskim festiwalu.

tekst: Dominika Kruszakin
fot. Sylwia Klaczyńska