W głowie Sherlocka Holmesa 2/2 – czasem przyjemnie jest się zgubić. Recenzja

| Józef Śliwiński

Tom pierwszy pozostawił nas z mieszaniną zachwytu, przepychu i całkowitego pogubienia. Choć bowiem dostaliśmy czerwony sznurek, który prowadzi nas przez najzupełniej szalone układy i formy kadrów, to konia z rzędem temu, kto się w tym wszystkim bez trudu odnajdzie. Lecz jest to szarada ze wszech miar warta zagubienia, bo właśnie odnalezienie się w tej feerii szczegółów będzie celem gry, w którą wciągają nas autorzy.

Tak oto kolejny raz przyjdzie nam mierzyć się z najbardziej udanym, ze znanych mi komiksów eksperymentalnych. Będziemy przemierzać dachy londyńskich kamienic, wychwytywać wskazówki w trakcie walki wręcz z tajemniczym napastnikiem, odnotowywać liczne szczegóły, zawijać strony, by odkryć, które są najistotniejsze, a także ustawiać strony przed źródłem światła, by sprawdzić, co nam ukaże przebicie z drugiej strony kartki.

Wszystko to podane w prawdziwie unikatowej oprawie. Ta z jednej strony nawiązuje stylem do starych rycin, z drugiej imponuje bezbłędną czytelnością przekazu, a z trzeciej oszałamia pomysłowością na kolejne, nietuzinkowe kompozycje. Raz to upływ czasu podkreśli uformowanie kadrów w kształt klepsydry, innym razem kadry okażą się przekrojem parowca lub też, co znamy z poprzedniej odsłony, wjedziemy do tytułowej głowy Sherlocka, która nigdy nie przyjmuje dwa razy tego samego kształtu.

Choć przy tego rodzaju lekturze nie może być mowy o standardowej płynności, to w ostatecznym rozrachunku pozostajemy w obrębie kryminału. Wiele więc mogłoby zepsuć zakończenie, gdyby cała sprawa nie okazała się należycie satysfakcjonująca. Pod tym kątem autorzy również nie zawodzą. Intryga niesie ze sobą drugie dno i prowokujący do dyskusji przekaz.

Druga część tego znakomitego eksperymentu dostarcza kolejnej dawki zwariowanych plansz, zabaw formą i detali, w których przyjemnie jest się zgubić. Intryga znajduje zakończenie, a to okazuje się mocne i satysfakcjonujące. "W głowie Sherlocka Holmesa" pozostaje w moich oczach najbardziej udanym komiksem eksperymentalnym w historii medium.